تحقيقات انجام شده در زمينه خلاقيت نشان می‌دهد برخلاف اعتقاد نظريه‌پردازان در سال‌های گذشته که خلاقيت را فرايندی ارثی و ذاتی تلقی می‌کردند و همچنين بر خلاف تصور عامه مبنی بر اينکه افراد معدودی خلاق به دنيا می‌آيند خلاقيت را می‌‌توان در افراد، به‌ويژه به کودکان و نوجوانان، پرورش داد.

فعاليت‌ها به فرد فرصت می‌دهند تا از قوه تخيلش در حل مسائل استفاده کند و باعث رشد و تقويت خلاقيت او شود.

طبق نظر انديشمندان اين فعاليت‌ها به رشد ذهنی، فکری، عاطفی، احساسی و اجتماعی انسان کمک می‌کند. کارآموز در هنگام طراحی و ساخت، با دنيای خيالی‌اش سروکار دارد و به همين دليل امکان خلاقيت، آفرينش و فرصت آشکار ساختن خصوصيات رفتاری و اخلاقی خود را می‌يابد. الگوبرداری از سازه‌های عملياتی و ساخت نمونه‌هايی در ابعاد کوچک موجب هماهنگی بين چشم و دست می‌شود. همچنين سرعت عمل، تمرکز، گسترش مهارت‌های دست، حوصله و پشتکار را به کارآموزان آموزش می‌دهد و چنانچه به صورت گروهی باشد لحظات پرنشاطی را همراه با احساس مسئوليت و وظيفه‌شناسی برای همه به وجود می‌آورند.